زمینلرزه بم | |
---|---|
![]() |
|
تاریخ | ۵ دی ۱۳۸۲ |
بزرگی | ۶٫۶ ریشتر |
ژرفا | ۱۰ کیلومتر |
رومرکز | ۲۹°۰۰′ شمالی ۵۸°۳۳′ شرقی |
مناطق آسیب | ![]() |
زیان | ۵۰۰۰۰ کشته[۱] ۳۰٬۰۰۰ زخمی[۲] |
زمینلرزه بم، زمینلرزهای بود به شدت ۶٫۶ ریشتر که در ساعت ۵:۲۶ بامداد ۵ دی ۱۳۸۲ شهر بم و مناطق اطراف آن در شرق استان کرمان را لرزاند.
طبق آمار رسمی این زمینلرزه ۵۰۰۰۰ قربانی، ۳۰ هزار مجروح و بیش از صدهزار نفر بیخانمان به جای گذاشت. این درحالی است که تعداد واقعی قربانیان به مراتب بیش از میزان اعلام شده بود. یازدهم دیماه همان سال، دکتر اسماعیلی، رئیس شورای شهر بم گفته بود با توجه به اینکه در برخی مناطق بم ۱۰۰ درصد منازل بر اثر زلزله تخریب شدهاند، به نظر من تعداد تلفات بیش از ۵۰ هزار نفر است. به گفته وی در روزهای اول هر کس به فکر تدفین عزیزان خود بود و بوسیله لودر گودالهایی ایجاد میشد و اجساد به طور دسته جمعی به خاک سپرده میشدند و کسی در آمارگیری دخالت نداشتهاست. در حالیکه شش روز از این زلزله میگذشت، رئیش شورای شهر بم در پاسخ به این سوال که چند درصد از شهر خاکبرداری شدهاست, گفته بود هر کسی آشنایی داشته, محل دفن آشناهای خود را نشان دادهاست، ولی آنهایی که کسی را نداشتهاند و از شهرهای دیگر برای مشخص شدن وضعیت آنان به بم نیامدهاند, هنوز زیر آوارها هستند.[۳] در اثر این حادثه ۹۰ درصد از سازههای شهر بم به کلی تخریب شدند. ارگ بم که با ۲۵۰۰ سال قدمت بزرگترین سازهٔ گلی جهان بود، به کلی ویران شد. همچنین در این حادثه تلخ، ایرج بسطامی خواننده اصیل ایرانی درگذشت. طبق برنامهریزی مسئولان، بازسازی بم باید تا تابستان سال ۸۴ به پایان میرسید. اما ضعف مدیریت، ناهماهنگی میان نهادها، عدم استفاده بهینه از نیروهای متخصص خارجی، عدم آموزش صحیح امدادگران و سوء استفاده در کنار عوامل متنوع دیگر باعث شده تا بازسازی شهر به کندی انجام گیرد و هنوز به پایان نرسد.[۴]
یکی از آثار این زلزله بهبود روابط ایران و آمریکا بود. بطوریکه یک هواپیمای نظامی آمریکا برای اولین بار در بیش از ۲۰ سال اخیر در ایران فرود آمد.[۵] ایران که در آن هنگام توسط رئیسجمهور آمریکا، جرج بوش، یکی از اعضای محور شرارت قلمداد میشد، از آمریکا کمکهای انساندوستانه مستقیم دریافت کرد و پس از آن به پروتکل الحاقی آژانس بینالمللی انرژی اتمی پیوست که بر اساس آن نظارت بیشتری بر فعالیتهای اتمی این کشور صورت میگرفت.[۶] در مجموع ۴۴ کشور نیروهایی را برای کمک به عملیات امداد ارسال کرده و حدود ۶۰ کشور پیشنهاد کمک دادند